به گزارش خبرنگار ایمنا، رشد شهری در قرن بیستم سهم جمعیت شهرنشین را به شدت افزایش داد و شهرنشینی را به شیوهی غالب زندگی تبدیل کرد. اگرچه شهر و شهرنشینی خود یکی از مهمترین شاخصهای رفاه و توسعهی اجتماعی و اقتصادی محسوب میشود اما رشد شتابان آن میتواند سرانهی برخورداری از بسیاری امکانات اجتماعی و اقتصادی را کاهش دهد و از این طریق پیامدهای آن به صورت کاهش سطح کیفیت زندگی در عرصههای مختلف شهری نمایان شود. تحولات فنی و گسترش روزافزون فرایند تمایز اجتماعی در شهرهای مدرن، ضرورت سازماندهی فرایند توسعه را از حیث نظری و عملی در قالب توسعهی اجتماعی به همراه داشت؛ به گونهای که رویکردهای مختلفی در ,هیچ,نهادی,اندازه,شهرداری,نمی,تواند,موضوع,سبک,زندگی,بپردازد ...ادامه مطلب